چرا برخی اپلیکیشنها به مخاطبین شما دسترسی میخواهند (و با آنها چه میکنند)
1 دقیقه خوانده شده
28 مهر 1404 ساعت 14:03
آیا به این فکر کردهاید که چرا برخی اپلیکیشنها به دسترسی اپلیکیشنها به مخاطبین شما اصرار دارند؟ در این مقاله، به ابهامات پنهان این درخواست میپردازیم.
بسیاری از اپلیکیشنها، حتی آنهایی که ارتباطی به پیامرسانی ندارند، درخواست اطلاعات شخصی کاربران را دارند. این برنامهها به دنبال جمعآوری دادههایی فراتر از نیازهای اولیه عملکردشان هستند. هدف اصلی آنها معمولاً تحلیل رفتار کاربر، شخصیسازی تبلیغات و توسعه شبکههای اجتماعی است. این روند به طور فزایندهای نگرانیهای جدی دربارهی سوءاستفاده از حریم خصوصی کاربران و دادههای حساس آنها ایجاد کرده است.
چرا اپلیکیشنها به مخاطبین شما دسترسی میخواهند؟
اپلیکیشنهای متعددی مانند پینترست، تیکتاک، فیسبوک، اینستاگرام، توییتر، لینکدین، و حتی برنامههایی چون مایکروسافت اج، پیکسآرت و بازیهایی مثل فری فایر، به اطلاعات مخاطبین شما دسترسی میخواهند. اغلب این برنامهها دلیل خود را «عملکرد برنامه» ذکر میکنند، اما شرکتهایی مانند متا و تیکتاک صراحتاً از این دادهها برای تحلیل، تبلیغات و بازاریابی استفاده میکنند.
آنها فهرست مخاطبین شما را روی سرورهای خود بارگذاری کرده تا پروفایلی جامع بسازند. تنها قابلیت ظاهری برای کاربران، پیشنهادهایی مانند «افرادی که ممکن است بشناسید» است.
عواقب دسترسی اپلیکیشنها به اطلاعات مخاطبین شما
پس از اجازه به دسترسی اپلیکیشنها به مخاطبین، برنامه کل دفترچه تلفن شما شامل نام، شماره و ایمیل را اسکن و به سرورهای خود منتقل میکند. مشکل اینجاست که اطلاعات خارج شده از دستگاه، حتی با لغو مجوز، دیگر تحت کنترل شما نیست.
این دادهها قابل کپیبرداری، انتقال و سرقت بوده و پس از بارگذاری، حذف آنها از سرورها ممکن نیست. برخی اپلیکیشنها حتی میتوانند به گزارش تماسها و فرادادهها دسترسی یابند، بهویژه برنامههایی مانند TrueCaller که جایگزین پیشفرضهای تماس میشوند.
این اطلاعات به کارگزاران داده فروخته شده و برای پروفایلسازی دقیق استفاده میشود. این فهرستها ابزاری برای کمپینهای تبلیغاتی هدفمند، اسپم، کلاهبرداری و دسیسههای مهندسی اجتماعی هستند. نقض دادهها نیز مکرراً اتفاق میافتد و میلیاردها رکورد در اینترنت پخش شده است.
نام و شماره تلفن شما، حتی بدون اشتراکگذاری مستقیم توسط خودتان، احتمالاً در فضای ابری وجود دارد. این اتفاق زمانی میافتد که فردی دیگر شماره شما را ذخیره کرده و مجوز دسترسی به مخاطبین را به اپلیکیشنی بدهد. شرکتهای فناوری از این طریق پروفایلهای «شبح» میسازند و پایگاههای دادهای مانند TrueCaller نیز با تطبیق لیستها، نام کامل شما را با شماره تلفنتان پیدا میکنند.
در نهایت، دسترسی اپلیکیشنها به مخاطبین شما یک درخواست بیضرر نیست. در صورت امکان، هرگز این مجوز را ندهید تا حریم خصوصی خود و افراد حاضر در لیست مخاطبینتان را حفظ کنید.