چند سال پیش کارخانه های سازنده نه چندان معتبر در چین برای جذب مشتری بیشتر اقدام به یک نو آوری کردند و توانستند تحولی بنیادی در ساخت گوشی های هوشمند ایجاد کنند ، البته تحولی همراه با بدبینی در بین ایرانی ها . همانطور که میدانید راهبرد استراتژیک کارخانه های متفرقه ی چینی جذب مشتری با ساخت گوشی های ارزان قیمت با امکانات جدید و عجیب ( دو سیمکارت ، سه سیمکارت و ... ، موبایل با تلویزیون غیر اینترنتی ) بود . شاید اشتباه بزرگ اینگونه کارخانجات راهبرد ارزانی بود که فقط توانستند در مقاطعی بازار را در اختیار بگیرند و با گذر زمان خریداران و مشتریان متوجه شدند که کیفیت را فدای ارزانی نکنند و حداقل در ایران از گوشی های موبایل چینی فراری شدند . چون شاخصه ی شناخت گوشی های چینی دو سیمکارته بودن بود به همین دلیل وقتی کارخانه های بزرگ مثل سامسونگ ، سونی ، هواوی و ... به بازار گوشی های دوسیمکارته ورود پیدا کردند مشتریان از ترس دچار شدن به مشکلات گوشی های ارزان دوسیمکارته چینی از برند های معتبر دو سیمکارت نیز استقبال نکردند و زمانی در حدود 2 سال طول کشید تا قول های بزرگ سازنده موبایل بتوانند اعتماد مشتریان را جذب کنند .

اما معایب گوشی های دوسیمکارت :

1-   بدن انسان در هنگام استفاده از گوشی های دو سیمکارت به مقدار بیشتری در معرض اشعه خواهد بود که این موضوع به دلیل استفاده از دو سیمکارت و دو شبکه تلفن همراه است که عملا فرقی بین یک گوشی دو سیمکارت یا دو گوشی تک سیمکارت وجود ندارد .

2-   مشکل باتری از جمله بزرگترین چالش های اینگونه گوشی ها بوده است و شرکتهای بزرگ هنوز نتوانسته اند راهکاری برای این مشکل پیدا کنند ، استفاده از دو سیمکارت موجب استفاده بیشتر از باتری به دلیل جستجوی مداوم دو شبکه موبایل ، افزایش تعداد زنگ و تماس و ... می شود .

3-   مشکلی که شاید بیشتر مربوط به گوشی باز ها باشد محدودیت در انتخاب می باشد و برای انتخاب گوشی های دو سیمکارت باید قید بسیاری از پرچم داران برند های معتبر را زد .

4-  ظاهر صفحه نمایش با تعداد بالای پیام و تماس نا منظم و گیج کننده میشود که البته با تم های متنوع که توسط برخی از شرکتها که در زمینه نرم افزاری قوی تر عمل میکنند در حال رفع شدن است و قطعا با ورود نسخه های بالاتر آندروید این مشکل کاملا قابل حل خواهد بود .